Unibertso paraleloak
Larunbateko bertso txapelketako saioa espejismoa izan zen Durangon. Ezin gara
euskaraz bizi. Horren parean dugu beste kultur gertakari arrakastatsu bat. Apellidos
vascos-en umorera, Euskal Herriaren dimentsiora eta euskal kulturaren deskripziora
makurtu beharra dugu?
Kalean goazela, inguratzen gaituen dena da arrotza: hizkuntza, irudiak, harremanak
egiteko era, bidaia agentziako publizitateko erreferenteak, Shakirari buruzko berria
behin eta berriz irratian (erdal komunikabideen mundu ikuskeratik begiratu beste
erremediorik ez dugu).
Hizkuntza minorizatuko hiztuna izatea borroka da: egunerokotasuna zapalkuntzatik
aldarrikapenera eta buelta.
Joaten dira urtean zehar loretxoak jaiotzen. Esaterako, tradizioko urteko jai txikitxoak.
Baina horien oihartzuna guztiz desagertzen da memoria kolektibotik Ezkurdin La
Nuevo Talismán-en lehen akordeekin.
Bertako produktuak babestu eta denda txikiak gordetzeko adierazpen instituzionalaren
unibertso paraleloan bizi da Landakogune alokatu eta sekulako merkatu ibiltari
erraldoiaren antolatzaileak.
Herriaren aldeko herrigintzak mundu ikuskera globala izanda, gertukoan egiten du lana
eta ez kontrakoa (dirua dugunez, edozer eta handia eta garestia bada, hobe). Jendeari
Rafaela Carra gustatzen zaio-eta. Andra Mariko ikuskizun hartan ere izango ziren
Mendiluze txalotzen beste bi mila lagun.
Udal aurrekontuetan legez onartu beharko da %1a edo, ondarea babesteko gordetzen
den bezala, euskal kultura babesteko? Herri indigenak exotismoz gordetzen dira eta
horretara goaz.
Anboto Astekarian argitaratua 2017ko azaroaren 17an
