Pentsatu eskuliburu bat idatzi behar dugula gure artera
datozenei emateko eta bertan Euskal Herriak eman eta eskatuko dienaz nahi
bezain luze jardun dezakegula. Zerbitzu sozialek egiten dute baina pertsona
jakinen premietara egokituta egin ere. Gure asmoa bestelakoa litzateke eta bizikide
berri horiez gain Erasmus beka bati esker gure artean ikasturtea emango duenak,
enpresaren egitasmo berria garatzera sasoitxo baterako datorrenak, turistek
(hitzak barnean hartzen baititu etorkin ilegalak) eta arrazoia edozein dela
medio bizikide izango ditugunek irakurri eta barneratuko luketen eskuliburua
ari gara idazten.
Erabaki dezagun, beraz, zer jaso eskuliburu horretan.
Oinarrizko zerbitzu sozial eta antzekoei buruzko orrialdeez gain, adostu dezagun
zertaz idatzi. Euskaraldia? Erasoaren inguruan gizona “zuria” izatea aipatu
izanaren inguruko eztabaida? OƱatiko migratzaileentzako zentroa eredugarritzat aipatzen
dela? Eskoletako kurrikuluak pixkanaka zeharkatzen duen aniztasunaz zer
ulertzen dugun? Etorri-berria Halloween gaueko ikaratik sendatu gabeko MTV
Sariekin gozatzen ari den Black Friday-rako bidean doan herri batera heldu dela
jabetuko da berehala, eskuliburu beharrik gabe.
Badakit leku batzuetan egiten dela eta etorri-berriari
harrera egitean argi azaltzen zaiola zein den gizarte haren printzipio gidaria,
kultura harrotasunez erakusten zaiola eta horretara baldintzatzen dela onarpena
eta osteko elkarrekin eraikitzea. Globalizazioa eta migrazioaz identitatearen
eraikuntzatik hitz egiten duenik ez dut entzuten.
http://josunearanguren.blogspot.com/
Anboto astekarian argitaratua 2018ko azaroaren 19an
Anboto astekarian argitaratua 2018ko azaroaren 19an