Astearteko Berriako
titularra: Hego Euskal Herriko
«normaltasun berrirako» araudia onartuko dute gaur. Hegoak zabaltzean
lehengora itzuli nahi/behar/ahal dugun ez nago seguru.
Normaltasun hitzak ez du irudi
bera guztion begietara ekartzen erreferenteen mundutik. Batzuek tabernak beteta
eta beste batzuek tarte zabalekin irudikatzen dituzte normal entzutean. Umeak koltxonetatan salto eta garrasika batzuek,
umeak museoetan isil eta trankilago besteek. Gazteenen kale zurruta monumentuen
oinetan, plazetan eta mendian batzuek eta gazteak alternatiben sorkuntzan hango
haiek. Aisialdiaz gozatzeak, ez du esanahi
jakinik.
Asteartera arte ez ditugu
irudikatu gure herrietako kaleetako aisialdia, harremanak, ohiturak eta jarrera
aldatuak? Astea joan astea etorri, begiak zabalago balkoiratu ditugu, zabalago
harriduraz eta zabalago argitasunez: boteredunen motibazio ekonomikoa,
planetaren hauskortasuna, bizimoduaren aldagarritasuna... Zertaz ez ote gara
jabetu.
Kezkatzekoa iruditzen
zait geure bizitzen kontrolik ez izatea zein erraz eta pozik barneratu dugun. Osasun
kontuez haratago –betidanik Akilesen orpotik eraso gaituzte-, bizitzako alor
guztietan erabakitzeko eskumena onartu diegu: aipatu aisialdiaz eta baita
sexualitateaz ere. Osasun agintaritzaren gomendioak jarraituz, segi dezagun
lehengo normaltasunera. Dekretuz.
Hau ere gure esku dago.
Historiara begiratuz gero, krisialdietatik eraldaketa datorrela ikusi dugu.
Gogoetetatik ikasi dugunaz eraikitzeko aukera da.
http://josunearanguren.blogspot.com/
Anboto Astekarian argitaratua 2020ko ekainaren 6an.
