Parte hartzailetza kulturgintzan.
Atalari merezi duen estreina ematekotan, gaiaren hautapenak berebiziko garrantzia hartzen du. Izan ere, nork nola eta zertaz aritzetik eratorriak baitira halako edo bestelako kulturazko ikuspegiak. Kulturara hurbildu edo kulturatik urrundu ahal gaituzte gaiek.
Zenbaitetan geure buruak gaitzat ez ditugu eta. Boteredunen mendeetako jarreraren ondorio da herritarrak “ez dut arteaz ulertzen” esanez Guggenheimeri buruzko iritzia ezin botatzea zuritzea, esaterako. Partehartzea beste gauza bat da. Gure herri txikietako kulturgintzaz ari garelarik, partehartzearen kultura garatuta dugu? Errespetuaren hezkuntzatik datorkigun ikuspegia da, lankidetzan aritu izanak eman diguna, berdintasunezko begiradak sortzen duena, 2+2 lau baino askozaz gehiago delako uste sakona. Sineste bat da, benetako fedea, ez jarrera bat. Udalaren planifikazioa elkarteen lana sendotzean abiatzea, sare sozialen bitartezko iritzi trukaketa, sinergiak elkarrekin egotean bilatzea,…
Herritar konprometituak eskatuko ditugu sorkuntza babestu ez dugunean, herri arazoei irtenbidea emateko elkarlana garatu ez dugunean, informazioa partekatzeko kanalak dinamizatu ez ditugunean. 2.0. teknologiek trebetasunetan aurrera egitea galdegin digute, ez baina trebetasun digitaletan soilik, baizik eta jakinduriaren kudeaketan aldaketa sakona bilatzean ere.
Kultur politika 2.0 Platonen ikasleak asmatu zuen oso aspaldiko Akademia batean. Aspaldi ikasi genion Aristotelesi egia iritzien batuketa baino ez dela eta bere oroimenez, parteka dezagun blog hau.
http://josunearanguren.blogspot.com.es/
Anboto Astekarian argitaratua 2014ko urtarrilaren 17an.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina